I vendosur në Francën e pushtuar nga nazistët, në atë botë vulgare të sunduar nga ligësia dhe shtypja, "Dashuri pa rezistencë" i Gilles Rozier-së është një roman mbi instinktin seksual dhe dëshirën e pashtershme.
I ri
Gjëra të tmerrshme ndodhin vazhdimisht. Ndaj ne gozhdohemi, shqetësohemi dhe rrëmbehemi nga narratori pa emër. "Nëse doni t'ju tregoj çka ndodhur", kështu fillon libri, "le të vëmë pak Shuman. Muzika e tij më fut gjithmonë në kujtime. Lieder, po". Ky është një tregues i aftësisë dhe i talentit të Rozier-së që me vetëdije fut Shumanin dhe kufijtë, sakaq të zbehur, mes rezistencës dhe bashkëpunimit, heroizmit dhe çmendurisë, kënaqësisë dhe vuajtjes, pasionit dhe sundimit, gjinisë dhe seksualitetit, letërsisë dhe jetës. Te "Dashuri pa rezistencë" nuk do të gjeni kufij rreptësisht të përcaktuar dhe ndarje sinorësh.