Nje histori dritheruese..një rrëfim i vërtetë, që filloi në Gjakovë dhe mbaroi në Shqipëri. Në qendër të tij është Vitoria, e cila, përgjatë jetës së saj 103-vjeçare, vuajti aq shumë, sa gjithkush do ta kishte të vështirë ta besonte.
I ri
Vitoria lindi në Gjakovë, më 5 maj të vitit 1908. Në moshën 5-vjeçare mbeti jetime, pasi prindërit iu vranë nga serbët. Edhe pse në moshën pesëvjeçare, kujtimet i kishte të shumta dhe nuk iu shuan kurrë. Në vitin 1913 erdhi në Shqipëri me dajën e saj. Që prej atij viti nuk u kthye më në Gjakovë, pavarësisht dëshirës së madhe që kishte. Në Shqipëri vuajtjet nuk i mbaruan deri në ditën e fundit të jetës. Vdiq në Lezhë, më 1 nëntor të vitit 2011. Edhe në ditët e fundit të jetës së saj shprehu dëshirën për të qenë sërish në Bardhaj të Gjakovës (fshati i vendlindjes). Malli ia kish bluar tërë jetën. Nëntëdhjetë e tetë vjet larg vendlindjes nuk janë pak, dhe asnjëherë nuk arrita që të vendosja një tufë me lule mbi varrin e prindërve të mi. Jeta ime është e mbushur me lot dhe gjak,- ishin fjalët që i përsëriste sa herë e takoje. Unë e di se ska jetime pa lot,- thoshte,- por të miat kanë edhe gjak.