Nuk ka produkte
Përshkrimi
Ne serine e seteve te autoreve shqiptare, kemi bere bashke ne nje te vetem romanet e Bashkim Shehut dhe Ylljet Alickaj. Keto dy emra tashme perbejne zera te modernitetit te letrave bashkekohore shqipe, prandaj i rekomandojme per lexim
30 produkte te tjere ne te njejten kategori:
Përshkrimi
Seti me dy libra permban:
1. Triptiku i magjistareve nga Bashkim Shehu
Rrëfimet e këtij triptiku nuk vijnë njëri pas tjetrit në mënyrë drejtvizore. Struktura e tij i ngjan asaj të ndërthurjes së serialeve televizive të ndryshme.
Për shembull, të hënën jepet episodi i parë i një seriali, të martën jepet episodi i parë i një seriali tjetër, të mërkurën, i një tjetri, e kështu me radhë, të enjten, të premten, të shtunën, të dielën; pastaj, të hënën e javës së dytë jepet episodi i dytë i serialit të parë, të martën jepet episodi i dytë e serialit të dytë... e kështu me radhë gjer në mbarim të javës, dhe në të njëjtën mënyrë gjatë javës që pason...
Ose me ndryshim radhe, sikurse në këtë libër, i cili, si çdo triptik, përbëhet nga tri rrëfime, por që ndërpriten nga njëri-tjetri më se një herë.
2. “Metamorfoza e nje kryeqyteti” nga Ylljet Aliçka
Ylljet Aliçka vjen me nje roman te ri, - me nje sage te diteve tona, me nje realitet sa tragjik, aq edhe komik. Ai senderton nje realitet te mbushur plot paradokse, ku çirren maska, duke perdorur disa regjistra te ironise
“Romani më i ri i shkrimtarit Ylljet Aliçka, “Metamorfoza e një kryeqyteti”, është me të vërtetë i ri për prurjet dhe të shkruarin, ku ngërthehen ndryshimet e befta sociale me humorin gri, ngjarjet që duket sikur mbërrijnë deri në çastin që po lexojmë, me personazhe që na ngjajnë se i njohim, aq sa mëdyshemi se mos janë vetvetet tona të maskuara.
Çështjet që shpalos, realizmi çehovian, ironia e pamëshirshme ndaj alienimeve dhe shtirjeve, stili i veçantë e shpotitës etj., e çojnë këtë roman mes arritjeve më të mira të të gjitha botimeve në letërsinë e postdiktaturës, kohë e cila bën anti- heronj dhe që ata me groteskun e tyre e zhbëjnë. Po, po, dëshmohet këtu me një buzagaz të dëshpëruar”. Visar Zhiti
